Informatie: Andere soorten luis

Naast bloedluis (bloedmijt) zijn er nog veel meer soorten luizen en mijten die uw dieren bedreigen. De één is alleen vervelend voor uw dieren, de ander is uiteindelijk net zo schadelijk en dodelijk als de bloedluis. Hier volgt een kort overzicht van de belangrijkste andere soorten luis en mijt:

Noordelijke kippenmijt

De noordelijk kippenmijt, ook wel Noorse of Noordse luis genoemd, is 1 van de naarste en gevaarlijkste mijten naast de bloedluis. In veel opzichten lijkt deze mijt op de bloedluis. Het belangrijkste verschil is echter dat deze mijt niet lichtschuw is en ook overdag op uw kip of vogel blijft zitten!

De noordelijke kippenmijt is donkerrood tot zwart van kleur en leeft ook van het bloed van uw dieren. De eieren worden vaak afgezet op het doelwit waardoor deze terug te vinden zijn op het dier. Geliefde verblijfplaatsen van de noordelijke kippenmijt zijn op de rug en rond de cloaca van de vogel of kip. Vaak zijn er complete nesten terug te vinden en is de huid van het dier zeer rood door irritatie van het bijten. Het gebeurd regelmatig dat de huid geheel stuk gaat waardoor uw dier zeer vatbaar wordt voor infecties.

Bestrijden van de noordelijke mijt is zeer lastig. De ervaring leert dat het uitzetten van roofmijten in combinatie met Bio Mite Free of Finecto Oral de beste oplossing is.

Zwarte Luis

Zwarte luis, eigenlijk net als bloedluis ook een mijt, komt vooral voor bij volière vogels. Met name kanarie kwekers hebben er erg veel last van in het voorjaar en in de zomer. De zwarte luis komt vooral voor wanneer uw vogels jongen hebben, de luis leeft van het bloed van deze jonge dieren. Doordat de zwarte luis uw jongen langzaam leegt trekt treed er binnen een paar dagen sterfte op bij deze zwakke dieren.

De zwarte luis is niet lichtschuw en is overdag te zien als kleine zwarte stipjes die snel door het nest heen en weer rennen. Wanneer u zwarte luis heeft zult u deze ook op uzelf aantreffen. De luis prikt u ook wat rode vlekjes op de huid tot gevolg heeft.

Reptielenmijt

De naam zegt het al, deze mijt leeft op reptielen. De reptielenmijt leeft net als bloedluis van het bloed van hun prooi. Waar een bloedluis alleen ’s nachts heen en weer loopt tussen de schuilplaats en haar prooi blijft de reptielenmijt tussen de 4 en 6 dagen op het reptiel zitten. U treft de mijten vooral aan tussen de schubben, rond de ogen en de anaalstreek. Nadat de maaltijd genuttigd is trekt de mijt zich terug naar een rustige plek (let op: dit kan ook buiten het terrarium zijn!) om daar eitjes af te zetten.

U kunt een besmetting snel zien, de mijten zijn 1mm groot en rood van kleur en zijn tijdens de voedingsperiode op het reptiel met het blote oog te zien. Ook treft u vaak in de waterbak kleine zwarte bolletjes aan, dit zijn nimfen van de mijt. Onder een vergrootglas zijn bij deze zwarte propjes poten en een kop te ontdekken.

Veerluis

Na bloedluis is de  “gewone” veerluis de meest voorkomende luis bij kippen. In tegenstelling tot bloedluis voedt de veerluis zich niet met bloed maar met keratine, eiwitten uit de veren van de dieren waar ze op leven. Veerluizen bijten dus niet in de huid maar geven wel veel irritatie en jeuk voor de dieren. Door de jeuk kunnen uw dieren zichzelf open krabben waardoor er infecties ontstaan.

Een besmetting met veerluis is snel te zien, kleine gele beestjes kruipen over uw dieren en vooral rond de stuit treft u nesten of eieren aan op de veren. Na een tijd wordt ook het verenpak slechter en zullen de dieren overduidelijk jeuk hebben.

Veerluis is heel erg besmettelijk, wanneer 1 dier besmet is kunt u er van uitgaan dat het hele koppel besmet is. Bestrijden kan heel simpel met sprays die op het dier gespoten worden. Na een week dient de behandeling herhaald te worden in verband met de uitgekomen eitjes. Daar een veerluis niet van de kip afkomt is behandeling van het hok niet voldoende en dient het dier zelf behandeld te worden.

Lange veerluis

De lange veerluis komt vooral bij duiven voor en is daar 1 van de bekendste luizen. Een besmetting is snel te ontdekken vanwege de grootte van de luis, 2 mm. Veelal zijn ze onder de vleugels met het blote oog te zien. Eieren worden gelegd tegen de veerschacht aan.

Een gezonde volwassen duif kan met poetsen en badderen de besmetting redelijk onder controle brengen. Badzout helpt het dier met deze zelfstandige bestrijding. Bij overmatige besmetting of bij zwakke dieren dient u te helpen met een middel tegen luis dat op het dier gespoten wordt daar de luis niet van de dieren af komt.

Kleine veerluis

De kleine veerluis (ook wel stuitluis) is in tegenstelling tot de gewone en lange veerluis lichtschuw. Het ontdekken van deze luis is dus iets moeilijker daar hij snel zal vertrekken als u de veren opzij schuift. De kleine veerluis komt vooral bij duiven voor. De luis komt vooral op de stuit voor en geeft het besmette dier heel veel jeuk en irritatie wat leidt tot verenpikken.

De luis leeft net als de gewone en lange veerluis van keratine maar geeft dus danig veel irritatie dat het de prestaties van uw dieren negatief beïnvloed en behandelen nodig is. In tegenstelling tot de lange veerluis krijgen de dieren deze luis zelf niet van hun lijf af en dient u middelen te gebruiken welke op het dier gebruikt moeten worden, behandeling van het hok heeft geen zin.

Schachtmijt

De schachtmijt is 1 van de kleinste mijten die uw dieren kunnen lastigvallen, de diertjes zijn maximaal 0,5 mm groot en heel erg dun. U kunt deze mijten het beste ontdekken door veren van rond de stuit tegen het licht te houden, de mijt treft u aan (zoals de naam al zegt) langs de schacht van de veer.

Veel schade richten deze mijten niet aan, behandeling is niet perse nodig in het eerste stadium, pas bij een ernstige besmetting ziet u het verenpak minder worden van kwaliteit en is behandeling met een spray op het dier noodzakelijk.

Schurftmijt

Schurftmijt komt vooral bij duiven voor. Gelukkig is de mijt de afgelopen jaren redelijk van het toneel verdwenen maar men dient altijd te waken voor deze mijt. De schurftmijt vestigt zich op de veerschacht en in de veerfollikels. Een besmetting met schurftmijt zorgt voor een behoorlijke veeruitval en irritatie bij de duif. Vooral de onderkant van de duif zal kaal worden.

Wanneer u een dier heeft waar u de verdenking van schurftmijt heeft zet u deze het beste apart en bekijkt u de uitgevallen veren tegen het licht. Ziet u een verdikking op de schacht dat heeft u te maken te maken met schurftmijt en dient u het dier te behandelen met een op het dier te sprayen middel.


Wij hebben hier een beknopte samenvatting gegeven van de meest voorkomende luizen en mijten. Twijfelt u over de diagnose schakel dan waar nodig de raad in van een dierenarts.